Aylak Kadın

  Bu uyuşmuşlukla daha ne kadar yaşarım bilmiyorum. İşe yarar bi şeyler yapsam da işe yaramıyormuş hissi en kötüsü. İçimde sonsuz bi sabah olmasın isteği var ki , hep karanlıkta kalmak istiyorum. Kimseye günaydın demeyip, kahvaltı hazırlamayıp, gitmem zorunlu olan yerlere adım dahi atmak istemiyorum. Şu an ölümsüzleşse bi.  22:44 de yaşarım hep bu gece. Sonra o kendime gelmeliyim dürtüsü ile mutlu hissetmeye çabalama telaşları. Bi duş alayım kendime gelirim, bi yürüyüş yapayım kendime gelirim, birileriyle buluşayım kendime gelirim. Kendime gelemiyorum. 68 gün uyku, yemek, iş, arkadaş, sevgili, aile düşünmeyip böyle müzik dinleyesim, bişeyler okuyasım, dinlenesim var . Depresiflikten kilometrelerce uzak bir bünye bu hale geldiyse anlayamadığım geçerli sebepler vardır diye düşünüyorum. Yusuf Atılgan'ın Aylak Adam'ı olmak istemiyorum. Hiç hem de.